Balsam Cudiberes – I bere vete
Pak histori: Si u njohem une dhe balsami, maredhenia jone gjithmone e komplikuar, ritakimi dhe ribashkimi. Ka premisa per nje fund te tipit: ” …dhe jetuan pergjithmone te lumtur?“ Nese mamit tim do i ankohesha per floket pa shkelqim, ndonje gervishtje ne lekure, thonj te dobet e qe thyhen lehte apo ankesa me trajte me adoleshenteske (sapo shperfytyrova nje fjale 😮 ) te tipit: sikur ti kisha qerpiket me te gjate, pse s’kam me shume floke e me me teper shkelqim, dua fytyre te paster – me cmenden keto pucrrat qe dalin pa plan, ajo teper e qete do pergjigjej: -“merr balsamin, e kam pergatitur, vetem ta perdoresh te mbetet.” Sigurisht, ndoshta shkaku i moshes apo i faktit qe gjithmone ne familje kam qene pak kokeforte dhe e llastuar (kam qene – koha e shkuar e tejkaluar, e lashte fare, s’jam me :-D), pergjigja ime nuk ishte aspak mirenjohese dhe falenderuese. Fillimisht shfryja: -Ehuuu, sikur te te them kam dhimbje koke prap balsamin do me keshilloje, mire qe s’na e fut dhe ne ushqim. Ajo: “S’do ishte ide e keqe!”. Pastaj kur ajo nuk ishte verdalle – ceshtje uni – e merrja dhe e provoja. Dhe rezultatet ishin shume te…Read more …